Urodził się 15 stycznia1929 roku w Atlancie w Georgii. Był pastorem babtystycznym, politykiem murzyńskim, teologiem i kaznodzieją, działaczem na rzecz zniesienia dyskryminacji rasowej, zwolennikiem „walki bez gwałtu”.
Od 1954 był pastorem kościoła baptystów w Montgomery w stanie Alabamie. W 1955 roku obronił pracę doktorską na Uniwersytecie w Bostonie z teologii. W tym samym roku rozpoczął swoją dzielność publiczną, organizując kampanię przeciwko segregacji rasowej w środkach masowej komunikacji. Zorganizowany przez niego bojkot środków transportu zakończył się zgodą na korzystanie z tych samych autobusów przez białych i czarnych. Ta akcja przyniosła mu ciągle rosnącą popularność. Kolejno podejmował problem segregacji rasowej w szkołach, tworzeniu gett mieszkalnych, nielegalnej działalności Ku Klux Klanu.
W 1957, Martin Luter King założył Kongregację Chrześcijańską Przywódców Południa i do 1963 roku organizował szereg akcji protestacyjnych. Ostatecznie został uwięziony pod zarzutem nawoływania do niepokojów społecznych. King był jednym z organizatorów słynnego marszu (200 tys. osób) pod Mauzoleum Lincolna w Waszyngtonie 28 sierpnia 1963 roku. Celem tego marszu była obrona równouprawnienia Murzynów i wydanie ustaw przeciwko dyskryminacji rasowej.
W październiku 1964 roku King otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla. Począwszy od 1966, rozszerzył obszar swojej walki, podjął bowiem zagadnienia ekonomiczne (walka z ubóstwem i bezrobociem, likwidacja slumsów w Chicago) oraz zagadnienia polityczne (wystąpienie przeciwko wojnie w Wietnamie).
Martin Luter King został zamordowany przez białego rasistę w Memfis 4 kwietnia 1968 roku.
